امامزاده جعفر دارابکلا بخش مرکزی شهرستان میان دورود استان مازندران

امامزاده جعفر دارابکلا میان دو رود مازندران:

روستای داراب کِلا، از توابع بخش مرکزی شهرستان میان دورود استان مازندران که به صورت دارابکُلا و در لهجه محلی به اختصار دارکُلا نامیده می شود، در 20 کیلومتری شرق شهر ساری قرار دارد. دارابکلا از جنوب و جنوب غربی به جنگل های خزاندار، از شرق به ارتفاعات مشرف به روستای پيله کوه (کوه بزرگ) و روستای جامخانه و از غرب به دامنه های مشرف به روستاهای لاليم، کياپی، و اِسبوکلا و از شمال به جاده ترانزيتی ساری به گرگان و شهر سورک متصل می باشد. اين روستا به عنوان مرکز دهستان کوهدشت غربی که حدود 13 روستا را شامل می شود، محسوب می گردد.

  از قرن دهم هجری قمری به بعد دز دارا تبدیل به دارا کَلاته گردید، و از دو قرن پیش به این سو با تبدیل اسم دارا به داراب و تخفیف کلمه کلاته (آبادی، روستا) به کلا، دارابکلا خوانده می شود. بنابر تصریح مؤرخان، تأسیس روستای دارابکلا به حدود 300 سال قبل از میلاد مسیح (ع) می رسد. در سال 602 ق، شمس الملوک رُستم در قلعه دارا به حکومت رسید. وی جانشین اردشیرحاکم قبلی منطقه بود . با به قدرت رسیدن مرعشیان در سال 760ق، داراب کلا  همراه با سایر نقاط شهرستان ساری تحت حاکمیت مرعشیان مازندران قرار گرفت و در حدود نیمه قرن دهم هجری، یعنی در سال 973ق، مسکن گروهی از سادات معروف به سادات مرتضایی بود که به وسیله یکی از سرداران میرسلطان مراد به نام نوذر تمام خانه های آنان و وابستگان شان سوزانیده و غارت گردید. پس از این ماجرا میرسلطان مراد خود به تنهایی در داراکلاته به حکومت پرداخت؛ و سرانجام داراب کلا، در سال 1275ق. جزو املاک اسکندر میرزا قرار گرفت.

  در روستای دارابکلا آرامگاه دو سید از سادات موسوی، یکی به نام امامزاده حمزه و دیگری به نام امامزاده جعفر است؛ در انتهای روستای دارابکلا و در میان انبوه درختان آزاد سر به فلک کشیده، بقعه امامزاده جعفر قرار دارد. بنابر مشهور شخصیت مدفون در بقعه از سادات موسوی و از نسل امام موسی کاظم(ع) است. صاحب مزار مدفون در روستای دارابکلا، احتمالاً جعفر بن احمد بن درویش بن علی بن سلطان بن محمد بن حسین بن محمد بن ماجد بن جماز بن ابراهیم بن اسماعیل بن یحیی بن محمد بن احمد بن ماجد بن محمد بن یحیی بن محمد بن ناصر بن ماجد بن معد بن اسماعیل بن یحیی بن محمد بن احمد بن ابراهیم بن محمد عابد بن امام موسی کاظم (ع)؛ است که برطبق شمارش نسل ها در حدود سال 990ق. زنده بوده و بنابر تصریح ضامن بن شدقم وی و برادرانش همگی در طبرستان می زیستند.

منبع: رسول سعیدی زاده: وبلاگ شهرباران: http://shahre-baran.blogfa.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

logo-samandehi