امامزاده قاسم ـ بابل
آستان مقدس امامزاده قاسم (ع) بابل که به بقعه آستانه یا کلاج مشهد نیز شناخته می‌شود، از نوادگان امام هفتم (ع) است. این آستان که از آثار قرن نهم هجری قمری به حساب می‌آید، در ایام سوگواری ماه محرم، مرکز مهم عزاداری دسته‌های سینه‌زنی و هئیت‌های عزاداری شهر است. در نظر اول، گنبد مخروطی‌شکل بقعه خودنمایی می‌کند و پس از ورود، مسجد کوچکی با تزیینات آینه‌کاری قرار دارد. بقعه نیز مزین به در منبت‌کاری و صندوق چوبی زیبایی است. (البته پس از انجام بازسازی، بقعه قدیمی محصور شده و زیبایی آن قابل مشاهده نیست.)
*************
این آرامگاه در محلّة آستانة بابل واقع شده است. بناى امامزاده، شامل مسجدى آجری و گنبدى هرمى شکل است. گنبد یا مقبرة امامزاده، با نقشة هشت ضلعى بنا شده که در هر ضلع آن، طاقنمایى در دو ردیف بالا و پاینى ساختهاند. بنا، گنبدى کلاه درویشى به شکل هرم با قاعده‌ی هشت ضلعی دارد. ارتفاع بنا از خارج 22 متر است و از جانب جنوبى، درِ کوچکى به بیرون دارد. در وسط بنا، صندوق نفیسى است که بدنه و اطراف آن کنده کارى است و حاشیة آن با آیات قرآنى به خط نسخ اعلا حک شده و در تاریخ 888 ه.ق به دست «استاد احمد نجار ساروى» ساخته شده است. در کنار صندوق فوق، صندوق کوچک دیگرى است که کار همان نجار و مورخ به همان تاریخ است. ازارة داخلى حرم کاشىکارى است.
مسجدى زیبا و قدیمى، متصل به بقعه است که داراى گنبد بلند و پنجرههاى نورگیر مشبک چوبین است. ازارة مسجد کاشىکارى و دیگر جدارهاى داخلى، آیینه کارى است. درِ ورودى اصلى بقعه از طرف مسجد، ظریف و پرکار است و بر بالاى آن، نورگیر مشبک بزرگى تعبیه کردهاند. بر تنکة پایین لنگة سمت راست این در، عبارت «عمل حسین بن استاد احمد نجار» و بر تنکة بالاى لنگة سمت چپ، «اللّه ولى التوفیق» و بر تنکة پایین لنگة سمت چپ «فى التاریخ محرم سنة سبعین و ثمانمائه» (870 هـ . ق) نوشته شده است. بناى امامزاده قاسم در دورة اخیر تعمیر و تزیین گردیده که در نتیجه، بخشهایى از آثار قدیمى آن از بین رفته است. برخى معتقد هستند که این آرامگاه مدفن قاسم بن امام محمّدتقى (ع) مىباشد.
منبع:مزارات ایران و جهان اسلام: http://shrines.blog.ir
این امامزاده از نظر مسافت حدود 30 کیلومتر و از نظر زمانی 35 دقیقه با دامون باغ فاصله دارد.
