مسجد جامع بابل مربوط به دوره قاجار است و در بابل، حدفاصل چهارراه شهدا و سه راه فرهنگ واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۱۷۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. زمان ساخت این مسجد بر اساس نوشته تاریخ طبرستان، بنای اولیه آن در سال ۱۶۰ ه. ق به دست مازیاربن قارن بنا گردیده‌است. این مسجد بارها به ویژه در دوره صفوی بازسازی شده و در دوران فتحعلی شاه قاجار، بعد از خرابی در اثر زلزله، دوباره بنا گردیده‌است.
منبع: ویکی پدیای فارسی
مسجد جامع بابل در یکی از قدیمی ترین محله های این شهرستان،محله ی مسجد جامع بناشده است. درباره ی زمان ساخت این مسجد بحث های بسیاری وجود دارد هرچند که میگویند اولین کسی که این مسجد را بنا کرده مازیاربن قارن ابن اسفندیار در سال ۱۶۰ هجری است.اما شواهد محکمی برای این نظریه دردسترس نمیباشدو نکته ی قابل توجه و معتبر از زمان ساخت این بنا وجود کتیبه ایست که در سر در ان قرار دارد و نشانده ی این است که این مسجد در دوران قاجاریه ساخته شده است.اکثر تاریخ شناسان و باستان شناسان براین باوراند که مسجد جامع بابل از اوایل اسلام تا دوره ی صفویه پابرجا بوده است اما در سال ۱۲۲۰ براثر زلزله ای که در شهر رخ داده بود تخریب شد و به دستور فتحعلی شاه این مسجد دوباره مرمت گردید .کتیبه ای دیگر بر سر در ان نصب شد که برروی ان نام مسجد عتیق شهر بارفروش حکاکی شد.این مسجد یکی از مساجدی است در استان مازندران که کتایب بسیاری دارد مثلا در سال ۱۱۰۶ دوکتیبه ی سنگی که هر کدام از انها ۱۳ سطر داشتند به دستور شاه سلطان حسین صفوی در حیاط مسجد بر روی زمین قرار گرفت که مضمون کلی ان فرمانهای جدید شاه مبنی بر عمل کردن مردم بوده است مثل:از فروش دارو های زیان اور جلوگیری شود و اینکه از کبوترپرانی و جنگ میان حیوانات خودداری کنند.
مسجد جامع بابل یک بار دوره ی پهلوی دوم در سال 1350 مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت که این تاریخ در کاشی کاری های درون مسجد نگاشته شده است.این مسجد دارای دو درب با سقف هایی به صورت هشتی که در دو سمت شرق و غرب ایجاد شده است قرار دارد . بالای گلدسته اتاقکی چوبی موجود است که در گذشته مکانی بود برای گفتن اذان اما امروزه در حال تخریب میباشد .در شمال و جنوب مسجد دوصحن دیده میشود که سمت جنوبی ان شبستان اصلی و در سمت شمالی شبستان کوچکتر و ابدار خانه قرار گرفته است .
لازم به ذکر میباشدکه ساختمان شمالی این مسجد در دوران پس از انقلاب نیزمرمت شده بود .اما محراب اصلی این مسجد در غرب قرار دارد که در حال حاضر کاشی های ان در حال تخریب است اما هنوز ایاتی بر روی ان دیده میشود که این ایات از سمت راست و پایین شروع شده و محراب را دور میزند.
در سال ۱۳۸۹ مسجد جامع دچار اتش سوزی شدیدی میشود که قسمت زیادی از مسجد را به نابودی میکشاند به طوری که کتبیه ی سردر ورودی مسجد که نام مسجد عتیق بارفروش بروی ان حک شده بود به شدت دچار اسیب شده و قابل مرمت نبود کتیبه ی معروف فتحعلی شاه نیز مفقود میشود و کتیبه ی سلطان حسین صفوی از روی دیوار به زمین افتاده و ازبین میرود. این مسجد بعد از ان اتش سوزی در سال ۱۳۹۰ دوباره مرمت شده و تا امروز پای برجا باقی مانده است.
منبع: سایت بابلی
