نویسندگان: مهدیه شهرابی فراهانی (دکتری تخصصی مدیریت گردشگری، دانشکدۀ علوم گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران), محمد حسین ایمانی خوشخو (استاد دانشکدۀ علوم گردشگری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران)
چاپ شده در مجله «گردشگری و اوقات فراغت»، دوره 7، شماره 14،مهر 1401، صفحه 49-67
آدرس چکیده و مشخصات مقاله:
http://tlj.usc.ac.ir/article_166834.html
آدرس مطالعه و دانلود اصل مقاله:
http://tlj.usc.ac.ir/article_166834_5a318a3c1c65fe12da10b4553030bb61.pdf
چکیده
بیماری کرونا آسیب جدی به صنعت گردشگری وارد کرده است. نکتهٔ مهم پساکرونای گردشگری است که نتایج مطالعات نشان میدهند گردشگری موضوعی اجتماعی و پساکرونای گردشگری در ایران موضوعی قابلتأمل است. لذا، این تحقیق، که با هدف بررسی و تحلیل مدیریت بحران پساکرونای گردشگری از منظر تحلیل روانشناختی اجتماعی و با تأکید بر مؤلفههای تابآوری آنتونوفسکی (SOC) انجام شده است، از شیوهٔ کیفی و مصاحبهٔ عمیق نیمهساختاریافته با خبرگان بهره گرفته و، با روش تحلیل مضمون، پساکرونای گردشگری را تحلیل و بررسی کرده است. نتایج حاصل از یافتههای تحقیق به بحران پساکرونا اشاره دارد، بحرانی جدی که با بازاری نابسامان و تقاضای انبوه، بروز رفتارهای آسیبزنندهٔ ناشی از فشارهای دوران کرونا، تمایل به سفرهای داخلی و توجه بیشتر به امور بهداشتی همراه و مؤید مشکلات بسیاری بوده است. مدیریت بحران پساکرونای گردشگری، با توجه به روحیهٔ تابآوری، بر ایجاد آگاهی و درک بالا از شرایط آتی توسط متولیان و مدیران گردشگری و برنامهریزی عملیاتی و کوتاهمدت با محوریت گردشگری شهری تأکید میکند تا از رسانهها برای آگاهیبخشی، توصیف و آمادهسازی جامعهٔ میزبان و گردشگران برای دوران پس از کرونا بهرهمند شود.