نویسنده:تئومان دومان
ناشر: راتلج
تاریخ انتشار: 2019
چکیده:
خدمات مهمان‌یاری مسلمان پسند،
محصولات یا خدماتی در صنعت
سفر و گردشگری است که
بر اساس الزامات شرعی هدایت
می‌شوند و برای ارائه تسهیلات
مناسب برای مسافران مسلمان،
مانند خطوط هوایی، هتل‌ها،سرگرمی، سلامت و تندرستی،
حمل‌ونقل و خدمات غذایی ارائه
می‌شوند.
یک بازار عمده برای همه
مشاغل گردشگری، بازار "مصرف
کننده مسلمان" است
(Izberk-Bilgin & Nakata 2016)
. به عنوان یک مقوله، این
بازار در دانشگاه های
گردشگری مورد مطالعه قرار
نمی گیرد. مصرف کنندگان
مسلمان حدود 24 درصد از
جمعیت جهان را تشکیل می دهند
که آنها را به بازار هدف
قابل توجهی برای همه مشاغل
گردشگری تبدیل می کند
(Lipka & Hackett 2017). با
توجه به اهمیت اقتصادی رو به
رشد بازار، درک نیازها و
انتظارات مصرف کنندگان
گردشگری مبتنی بر ایمان
اهمیت بیشتری پیدا می کند.مهمان نوازی مسلمان پسند یک
حوزه تحقیقاتی رو به رشد در
حوزه «گردشگری اسلامی» است.
بحث‌های قبلی بیشتر بر توصیف
ماهیت این مفهوم متمرکز بود
(Din 1989؛ Duman 2011)، در
حالی که بحث‌های اخیر بیشتر
به عنوان مطالعات خاص بازار
مطرح شده‌اند
(Izberk-Bilgin & Nakata 2016)
. طبق تعریف، گردشگری اسلامی
شامل «فعالیت‌های گردشگری
مسلمانان است که از
انگیزه‌های اسلامی سرچشمه
می‌گیرد و بر اساس مبانی
شرعی تحقق می‌یابد»
(دومان، 2011: 6). دومان با
این تعریف، تعریف گردشگری
اسلامی را از گردشگری حلال
تفکیک کرد و به توضیح طولانی
در مورد علت تفاوت آنها با
یکدیگر پرداخت. تعاریف
مفهومی و مرزهای گردشگری
اسلامی و حلال با انتشارات
اخیر در مورد این موضوعات
واضح تر شده است (اسکات و
جعفری 2010؛ الگوهری و عید
2014؛ بتور و اسماعیل 2016؛
رایان 2016). جدول 3.1 نشان
می‌دهد که گردشگری اسلامی را
می‌توان به‌عنوان زیرمجموعه‌ای
از گردشگری مذهبی/مذهبی در
نظر گرفت که در آن سفر برای
مقاصد صرفاً مذهبی انجام
می‌شود، در حالی که گردشگری
حلال طیف سایر فعالیت‌های سفر
را پوشش می‌دهد که توسط شریعت
و آموزه‌های اسلامی قابل قبول
است. دین اسلام برای پیروانش
چیزی بیش از یک فلسفه است،
بلکه شیوه ای از زندگی است
که هر جنبه ای از رفتار فردی
و اجتماعی را هدایت می کند.
بنابراین، برای مسلمانان،
تمام جنبه های سفر باید بر
اساس حدود تعالیم اسلامی
(یعنی حلال) باشد. جدول 3.1
همچنین دستور کار تحقیقاتی
را برای دو جریان تحقیقاتی
شرح می دهد: مطالعات گردشگری
اسلامی بر بازارهای گردشگری
مذهبی و انگیزه ها و
رفتارهای سفر مذهبی متمرکز
است. و تحقیقات گردشگری حلال
بر بازارهای مسافران مسلمان
و ویژگی های محصول به سمت
این بازارها متمرکز است.
گردشگری حلال به عنوان پوشش
کلیه فعالیت های گردشگری
مسلمانان که بر اساس اصول
شرعی انجام می شود، پیشنهاد
می شود. گردشگری حلال به
عنوان یک حوزه دانشگاهی،
مطالعه رفتار مصرف کنندگان
مسلمان، بازارهای سفر
مسلمانان، و محصولات و خدمات
ارائه شده به مصرف کنندگان
مسلمان است. تمایز بین
گردشگری اسلامی و گردشگری
حلال نیز توسط رایان (2016)
به خوبی شناسایی شد. رایان
(2016: 121) اظهار داشت که
«به نظر می رسد گردشگری
اسلامی عمدتاً به سفرهایی
اطلاق می شود که برای اهداف
مذهبی و زیارتی انجام می شود
و با اعمال اعتقادی مربوط
به دین اسلام مرتبط است» در
حالی که «گردشگری حلال
گردشگری است که برای اهداف
تفریحی، تفریحی و اجتماعی
انجام می شود. و پیروان دین
اسلام به همان دلیلی سفر
می کنند که بسیاری از ما
آرزوی سفر داریم. عبارات
«حلال» و «مسلمان پسند» برای
محصولات و خدمات گردشگری
مناسب‌تر است، در حالی که
اصطلاح «اسلامی» برای حوزه
دامنه (یعنی گردشگری اسلامی)
یا انگیزه‌های مسافران مسلمان
، بازارها و مقاصد مناسب‌تر
است. تمرکز فصل حاضر بر
گردشگری حلال است.
***
منبع:کتاب راهنمای مهمان نوازی
حلال و گردشگری اسلامی راتلج:
«The Routledge Handbook of Halal Hospitality and Islamic Tourism»
https://www.routledgehandbooks.com/doi/10.4324/9781315150604-3
