امامزاده عبدالله یکی از امامزادگان شاخص ایران است. هنگامی که در جادهٔ هراز به سوی آمل می‌روید، پنج کیلومتر مانده به آمل، جاده‌ای از راه اصلی جدا می‌شود که از میان جنگل‌های انبوه، به آرامگاه امامزاده عبدالله در روستای اسکومحله می‌رسد. ساختمان اصلی امامزاده در سال ۱۳۴۳ هجری شمسی تخریب و بنای نوساز و با عظمت کنونی به جای آن‌ساخته شد. در صحن بنای امامزاده ضریحی از طلا و نقره کار هنرمندان اصفهان کار گذاشته شده‌است. از آثارقدیمی آستانه امامزاده عبدالله، حوض شفا، مرقد بی‌بی فاطمه و سقاخانه آن است. همچنین زائرسراها و هتل‌های درجه یک و دو با سرویس‌های لازم، بازار و حجره‌ها، اتاق‌های مدیران و مسئولین، سالن بزرگ غذاخوری، ساختمان بانک و بناهای دیگر برای آسایش و راحتی زائران ساخته شده‌است.
***
این آرامگاه در 17 کیلومترى جنوب غربى آمل در دهکده «اسکومحلّه» واقع است. در سال 1342 ه.ش، بناى جدید مفصلى به جاى بناى قدیمى آن ساختند. گنبد «رک ترکدار» بناى جدید با الهام از گنبدهاى هرمى ولى به شیوهاى تازه بنا شده است.
ضریح روى مرقد از کارهاى بسیار جالب هنرمندان اصفهان در قرن اخیر است. در این مجموعه، سه اثر مذهبى و مورد احترام دیگر ـ حوض شفا، مرقد بى بى فاطمه و سقاخانه ـ نیز وجود دارد که آنها نیز بازسازى شده اند. دربارة نسب امامزاده عبدالله در منابع اطّلاعاتى بدست نیاوردم.
منبع: مزارات ایران و جهان اسلام: http://shrines.blog.ir
