مازندران زادگاه گونه های متعدد آوازی و موسیقایی است. موسیقی آوازی مازندران را می‌توان به سه دستهٔ اصلی تغزلی، حماسی و آیینی تقسیم کرد. آواز امیری یا امیر خوانی همانند طالبا ، نجما و لگن سری و کتولی در رسته آواز تغزلی قرار می گیرد.

آواز امیری در قدیم ” طوری ” یا ” تبری ” نامیده می شد که مرتبط با نام مازندران است. این آواز همچنان نیز در برخی از مناطق کوهستانی مازندران به همین نام خوانده می شود. مثلا در مناطق ییلاقی منطقه نکاء و بهشهر نوعی آوازخوانی با نام ” رج تبری ” وجود دارد که به معنای آواز خوانی جمعی است به این صورت که در مراسم عروسی جوانان محفل ملزم می شوند تا یک بند یا دوبینی آواز بخوانند و به همین خاطر هم به آن رج تبری یا تبری خوانی به ترتیب می گویند.