نیشکر یکی از محصولات تولیدی بخش کشاورزی استان مازندران است که محصول آن به عنوان شکر قرمز طرفداران زیادی در طب سنتی دارد.
قائمشهر با محوریت روستای ریکنده قطب تولید نیشکر یا (لَلِه شیرین)در استان مازندران است. از گیاه نیشکر دو محصول کف و شکر قرمز (شکر طبرزد) به دست می آید.
در حقیقت شکر سرخ (شکر قهوه‌ای) به نوع خالص عصاره گیاه نیشکر (شکر طبیعی) گفته می شود که در فرآیند تولید هیچ ماده افزودنی به آن اضافه نشده و کاملا سالم و ارگانیک به دست مصرف کننده می رسد که البته به دلیل دارا بودن ماده مهم و تاثیرگذار ملاس رنگ آن به سرخی متمایل شده و دارای بالاترین سطح از ویتامینها و املاح مفید برای سلامت انسان می باشد.
متاسفانه برای مشتری پسند شدن شکر و سفید کردن آن در کارخانه پیش از هر چیز ملاس از عصاره نیشکر جدا می شود که به هدر رفتن تمامی فواید و ارزش های غذایی این ماده خوراکی پرمصرف منتهی خواهد شد و دیگر از حالت یک ماده غذایی طبیعی خارج شده و همراه با افزودنیهای فراوان به بازار عرضه می شود.
یکی از مهمترین ویژگیهای منحصر به فرد شکر سرخ میزان کالری و ساکاروز آن در مقایسه با شکر سفید است بطوری که کالری و ساکاروز شکر سرخ در حد قابل توجهی کمتر از نمونه های سفید بوده و از این جهت سلامت مصرف کننده را به بهترین شکل تضمین کرده و مانع از دریافت کالری اضافی و اضافه وزن خواهد شد.
ریکنده روستایی در قائمشهر با 22 هکتار سطح زیر کشت نیشکر از روستاهایی است که تولید شکر قرمز در آن نیم قرن قدمت دارد و همچنان کشاورزانی در این روستا در عرصه تولید شکر قرمز فعالیت دارند.
سابقه کشت نیشکر در ایران به ۲ هزار سال قبل می‌رسد، در مناطق جنوب غربی (خوزیا) به معنی سرزمین شکرخیز (خوزستان فعلی) در منطقه جنوب شرقی ایران نیز که به آراخوزیا (به معنی سرزمین شکرخیز آریایی) نامیده می‌شد و امروز قندهار نام دارد، کشت نیشکر رونق بسیاری داشت، کشت نیشکر علاوه به این مناطق از ۳۰۰ سال قبل در مازندران نیز گسترده بود.
زمین های مازندران که از نوع خاک سیاه هستند، از بهترین زمین‌ها برای کشت بذر و قلمه نیشکر هستند.
در سالیان اخیر پس از فراموشی کشت نیشکر، این محصول مورد توجه قرار گرفته و بصورت سنتی رونق یافته است.
کاری از:
تحریریه پایگاه اطلاع‌رسانی دامون‌باغ
