این داستان مانند «ویس و رامین» و «لیلی و مجنون» سرگذشت جان گداز دل داده ای را تشریح می نماید ، با این تفاوت که سراینده آن داستان ها شعرای به نامی مانند «فخرالدین اسعد گرگانی» و «حکیم نظامی» اند ولی گوینده این داستان همان عاشق حقیقی این سرگذشت می باشد.

از داستانهای ملی این سرزمین،داستان نجما و رعنا است و در اغلب نقاط مازندران ، روستاییان آن را از برداشته و در مواقع وجد و جذبه و شب نشینی ها و مجالس عروسی و سرور می خوانند.

اشعار این آواز تماماً «فارسی» است ، «ملودی» نجما در «دستگاه شور» و از «گوشه رهاوی» تاثیر پذیرفته است و از نظر موسیقائی متاثر از «موسیقی مرکزی ایران» است. حتی در بعضی از قسمتها شباهت هایی به موسیقی فارسی و مناطقی از خراسان دارد.

آواز نجما مانند آواز امیری فاقد ریتم است و معمولا اشعار این آواز قدیمی است .

کاری از:

تحریریه پایگاه اطلاع‌رسانی دامون‌باغ

                                      ***

فیلم آواز نجما و تصنیف «های بلاره جان» باصدای مبین افرایی:

آدرس فیلم در آپارات: https://www.aparat.com/v/Vk5Wh