این آرامگاه در مرتع روستای «لاریم» در بخش «گیلخواران» شهرستان جویبار [اخیرا روستای لاریم از بخش گیلخوران جدا شده و به بخش مستقل ارتقاء یافته است.] واقع شده و بقعه اى در وسط و دو ایوان در جانب شرقى و غربى آن است که ابعاد هر دو ایوان، 5×5 متر است. سقف ایوانها بر روى یک رده شش پر قرار دارد.
سقف امامزاده «پلورکشى» و تخته کوبى شده است.
از عمارت اصلى امامزاده به هر ایوان، درى وجود دارد که در شرقى آن از داخل مشبک است و در غربى آن کنده کارى زیادى دارد. درِ غربى مرکّب از دو قاب مستطیل است و بر روى هر لنگه، طرحهاى هندسى و ستاره گونههاى شش پر دیده مىشود. در حاشیة هر لنگه و در فاصلة هر دو قاب، کتیبههایى شامل آیات و عبارات دعایى کنده شده است. به گفتة کتاب دایرة المعارف تشیّع در طومار متولیان دوران صفویّه، از این بقعه با نام «درویش محمود» یاد شده است. دربارة نسب این امامزاده، اطّلاعاتى بدست نیاوردم.
منبع: http://shrines.blog.ir
این امامزاده از نظر مسافت 48 کیلومتر و از نظر زمان 55 دقیقه با دامون باغ فاصله دارد.
