جاذبه‌های گردشگری، به‌طور کلی به تمامی ویژگی‌های منطقه‌ای گویند که بتواند افراد را برای مقاصد مختلف از جمله مقاصد تجاری و بازرگانی، مقاصد تفریحی و سرگرمی، مقاصد فرهنگی، یادگیری و آموزشی، به خود جذب نماید، و در راستای این جذب، برای حفظ و پایداری ویژگی‌های آن منطقه و ایجاد منافع و مصالح برای ساکنان آن منطقه، مفید واقع شود.
انواع جاذبه‌های گردشگری:
جاذبه‌های گردشگری را کلاً به روش فراگیر بر پایه جاذبه‌های مبتنی بر ویژگی‌های محیط‌زیست، جاذبه‌های مبتنی بر فعالیت‌های انسانی و جاذبه‌هایی که به‌طور دست‌ساز و مصنوعی توسط انسان آفریده شده‌اند، دسته‌بندی می‌نمایند.
البته هرکدام از این دسته‌ها دارای زیرشاخه‌هایی است که در زیر به آن‌ها پرداخته می‌شود:
جاذبه‌های طبیعی:
- آب و هوا
- چشم‌اندازهای طبیعی
- نواحی ساحلی و دریایی
- پوشش گیاهی و حیات جانوری
- ویژگی‌های برجسته زیست‌محیطی
- پارک‌ها و مناطق حفاظت‌شده
- گردشگری سلامت
- چشمه‌های آب معدنی و آب گرم
- تفرج‌گاه‌های رژیم غذایی و سلامت فیزیکی
جاذبه‌های فرهنگی:
- منزل‌گاه‌های فرهنگی، تاریخی و باستانی
- الگوهای شاخص و برجسته فرهنگی
- صنایع دستی و هنرها
- فعالیت‌های اقتصادی جالب توجه: مزارع چای، استفاده ار نیروی فیل‌ها در جنگل‌های گرم‌سیری، استفاده از تکنیک‌های سنتی کشاورزی و ماهیگیری و مانند آن.
- نواحی جذاب شهری
- موزه‌ها و سایر تسهیلات فرهنگی
- رویدادها و جشن‌واره‌های فرهنگی
- مهرورزی و ویژگی‌های رفتاری ساکنان منطقه
انواع جاذبه‌های ویژه:
که به ویژگی‌های فرهنگی و طبیعی وابسته نیستند و به صورت مصنوعی خلق شده‌اند.
- پارک‌های مصنوعی و پارک‌های سرگرم‌کننده و سیرک‌ها
- خرید
- کنفرانس، همایش و نشست‌ها
- رویدادهای خاص
- تفریح و سرگرمی
- ورزش و تفریحات ورزشی
سایر جاذبه‌ها:
در برخی مواقع ویژگی‌های زیر خود تبدیل به جاذبه می‌شوند یا به عنوان یکی از عوامل کششی به جذب گردشگری یاری می‌رسانند:
- خدمات و تسهیلات جهانگردی به عنوان یکی از عوامل انگیزشی و جاذبه برای جهانگردی
- هتل‌ها و تفرج‌گاه‌ها
- حمل و نقل
- خوراک و نوشیدنی
- قوم، مذهب و وابستگی‌های وطنی
- هزینه‌های ارزان مسافرت
- ثبات سیاسی، سلامت و امنیت و سایر ملاحظات
منبع: ویکی پدیا
