مقاله علمی: مقدمه ای بر گردشگری روایی (An Introduction to Narrative Tourism)

 گردشگری روایی را می‌توان به نوعی از گردشگری یا راهبردی در اختیار آن اطلاق کرد که در آن داستان‌ها، افسانه‌ها، اسطوره‌ها و آیین‌های یک مکان و یا داستان‌ها، خاطرات و تجربیات یک گردشگر از مقصد به عنوان یک ابزار کارآمد سبب ایجاد و افزایش جذابیت یک مکان یا مقصد می‌گردد. گردشگری روایی پایدار نه تنها سبب افزایش جذب گردشگر، افزایش درآمدهای دولت و جوامع محلی و بالا بردن کیفیت زندگی مردم محلی منطقه می‌شود، بلکه می‌تواند سبب شود گردشگران در کنار لذت بردن از سفر خود، به شرایط، سنت‌ها و فرهنگ جامعة میزبان نیز بیشتر احترام بگذارند. منابع گردشگری روایی را می‌توان در دو دسته طبقه‌بندی کرد که دستة اول شامل تاریخ، داستان‌ها، اسطوره‌ها و افسانه‌های مقصد و دستة دوم شامل تجربیات، خاطرات، داستان‌ها و یادگاری‌های گردشگر هستند. در ادامه ارتباط گردشگری روایی با گردشگری تاریخی و فرهنگی، گردشگری بر پایة طبیعت، گردشگران ماجراجو، کیفیت زندگی مردم محلی و عصر دیجیتال بررسی می‌شود. با کمک تکنولوژی‌های جدید در عصر دیجیتال، گسترش و بهره‌برداری از گردشگری روایی به مراتب آسان‌تر از گذشته است. در نهایت، گردشگری روایی استراتژی‌ای ساده برای استفاده از پتانسیل جاذبه‌ها در داستان‌سازی، داستان‌گویی و داستان‌شنیدن است که قصد دارد با ایجاد داستان‌های متنوع، علاوه بر ایجاد جاذبه‌های جدید و احیای جاذبه‌های قدیمی، تنوع داستان‌ها، روایات و فرهنگ‌ها را نیز حفظ نماید. با این حال گردشگری روایی مفهومی جدید است که نیاز به پژوهش‌های آماری بیشتر برای درک توانایی‌ها، اثرات و عواقب در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی دارد.