بازارهای هفتگی مازندران مقصد گردشگری خرید

بازارهای هفتگی مازندران که با نام‌های ایام هفته مانند پنج شنبه بازار و جمعه بازار شهره اند به واسطه عرضه محصولات باغی، دامی و کشاورزی روستائیان، از مقاصد اصلی گردشگری خرید محسوب می شوند و هرساله میزبان مسافران و گردشگران زیادی از نقاط مختلف کشور در ایام نوروز هستند.

استان مازندران همواره در تمام فصول سال به ویژه ایام نوروز، مقصد مسافران زیادی است.

مسافران و گردشگران برای دیدن جاذبه های طبیعی (جنگل، دریا، کوه، دشت، کوهستان، دریا، رودخانه ها و چشمه ها) و آثار باستانی و تاریخی مازندران به این سرزمین سفر می کنند که در این بین تعداد زیادی از مسافران برای حضور در بازارهای هفتگی مازندران، این استان را برای اقامت چند روزه و تفریح برمی گزینند.  

 

بازارهای هفتگی که به طور معمول با نام‌های ایام هفته مانند پنج شنبه بازار و جمعه بازار نامیده می‌شوند، فروشندگان دوره گرد و برخی تولیدکنندگان خرد را گردهم می‌آورند تا بدون حضور واسطه‌ها اجناس و کالاهای خود را به شکل مستقیم به فروش برسانند و در ایام نزدیک سال‌نو و نوروز مسافران بسیاری از نقاط مختلف کشور این بازارها را مقصد گردشگری خویش قرار می دهند.

 

خرید از این بازارها برای عده ای از مردم بصورت یک عادت و تفریح درآمده است و کمتر کسی با دست خالی از این بازارها بازمی گردد.

 

این بازارها عمدتا ساعت کار مشخصی ندارند و فروشنده ها وقت ناهار و نماز را در همان بازار به جا می آورند.

 

بسیاری از بازارهای هفتگی استان نظیر بازار روز نوشهر، شنبه بازار در خرم‌آباد (تنکابن)، سه شنبه بازار خرم آباد (تنکابن) تا ساعت 14، دوشنبه بازار تنکابن (مقابل بازار ماهی)، چهارشنبه بازار سلیمان آباد،(15 کیلومتری تنکابن)، یکشنبه بازار سلمان شهر (متل قو)، سه شنبه بازار نوشهر، چهارشنبه بازار نشتارود، جمعه بازار جویبار، پنج شنبه بازار بهنمیر، چهارشنبه بازار قائم شهر، پنچ شنبه بازار هفتگی معروف شهر گلوگاه (گلیا) بندپی شرقی در حاشیه رودخانه سجارود روستای کوهپایه سرا، یکشنبه بازار در شهر کیاکلا از توابع قائم‌شهر، جمعه بازار شهر امیرکلا از توابع بابل، سه‌شنبه بازار آمل، دارای بافتی قدیمی با قدمت بیش از 70-80سال هستند که به جهت حضور روستائیان مکانی برای معاملات پایاپای بود اما امروز دیگر این نوع معامله مشاهده نمی شود و در حال حاضر تعدادی از آنها با وجود قدیمی بودن، تحت تاثیر کالاهای مدرن مصرفی قرار گرفتند.

 

کشاورزی، دامداری و دامپروری از مشاغل عمده و اساسی مردمان مازندران بشمار می رود بخش اعظمی از جمعیت استان به این فعالیت ها اشتغال دارند و از گذشته های دور محصولات خود را برای تامین معیشت و مایتاج زندگی در بازارهای سنتی و هفتگی عرضه می دارند و در چهار فصل سال از رونق خوبی برخوردار است.

 

بدین ترتیب که اکثر فروشندگان بومی اشیاء و لوازم دست ساز خود شامل کلاه حصیری، داس، تبر، بیل، قندشکن، تله موش، دسته بیل، هوکا، زنبیل های دسته دار حصیری و … را به فروش می رسانند که مشتری خود را دارد .

 

انواع پوشاک فصلی، موادغذائی، بنشن، برنج، گندم، مرکبات، دانه های روغنی و نیشکر، سبزی محلی، میوه و تره بار، لبنیات، شیرینی های خانگی، گوشت و ماهی، انواع ترشی، انواع پرنده های وحشی و اهلی مانند مرغ، اردک و غاز هم در این بازارها عرضه می شوند.

 

 

همچنین دستفروشان دوره گرد (در اصطلاح محلی «چرچی»)، سمساران و دستفروشان شهری در کنار زنان و مردان روستائی محصولات و اجناسی در بازارهای سنتی به معرض فروش می گذارند.

زنان روستائی با ارائه دست ساخته های سنتی و سبزی و صیفی جات باغ های خود در بازارهای هفتگی نقش مهمی در تامین معیشت زندگی خانواده دارند.

در برخی از این بازارها نیز زنان و مردان دستفروش، بصورت واسطه کالائی را از تولید کنندگان روستائی خریداری و عرضه می کنند.

 

تعدادی  از فروشنده ها پارچه و لباس را با وانت برای عرضه به این بازارها می آورند که فروش خوبی هم دارند.

 

در گذشته برای وزن کردن اجناس از ترازوهای دست ساز و وزنه هائی از سنگ و بعد به کیلو و قپان استفاده می کردند و برای توزین برنج، گندم و بنشن از ظرفی به نام کیله استفاده می کردند اما امروز از ترازوهای جدید و دوکفه بیشتر استفاده می شود.

 

سال های دور بازارهای هفتگی محل عرضه ظروف سفالی و کاشی لعابدار و ظرف های چوبی و سبد، زنبیل، جاکفشی، زیر دیگی، کلاه حصیربافت بودند اما امروز به مقدار قابل ملاحضه ای از رونق این اجناس کاسته شد  که رونق این صنعت نیازمند توجه ویژه سازمان صنایع دستی مازندران است.

 

 

برپائی بازارهای سنتی و هفتگی در شهرها و بخش هائی از استان مازندران افزون براینکه تاریخچه ای قدیمی دارد و در فرهنگ بومی منطقه بصورت بارزی جا افتاده اند از لحاظ مادی و اقتصادی نیز عامل مهمی در بهبود و کنترل نسبی قیمت ها هستند.

 

ارائه موادغذائی تازه، برخورد خوب و سالم فروشندگان با مشتریان، پافشاری فروشندگان جهت فروش کالای خود به خریداران، حق انتخاب کالا توسط خریداران، ارزان بودن محسوس کالاهای مورد عرضه به ویژه میوه و تره بار و سبزی ها بدون واسطه و با قیمت کمتر، موجبات رونق بازارهای هفتگی استان را فراهم آورده است.

دست اندرکار بودن مستقیم و غیرمستقیم دهها نفر در هر یک از بازارها و مراجعه مردم شهری و روستائی و حتی مسافران و گردشگران درساعت های متفاوت در روزهای هفته جهت خرید از بازارهای هفتگی، موجب رونق اقتصاد مناطقی که در آن بازار برپا شده، می شود. و حمایت از کسب وکارهای کوچک، نقشی محوری در سیاست های اقتصادمقاومتی دارند؛ رونق بازارهای هفتگی موجب رفع بیکاری و ساماندهی دستفروشان می شود.

 

البته در این بین نباید از عرضه کالاهای غیربومی مانند انواع کالاهای چینی با کیفیت ها و قیمت‌های متفاوت در این بازارها غافل شد چراکه با سیاست حمتیت از تولید داخلی مغایرت دارد و عرضه این کالاهی وارداتی، نیازمند نظارت و ساماندهی مسئولان امورشهری است.

همچنین باید گفت که وضع بهداشتی این بازارهای سنتی در برخی از شهرها نامطلوب است و انتظارمی رود مسئولان شهری با توجه به استقبال گسترده افراد بومی و غیر بومی از این بازارها باید در اندیشه رفع مشکلات بهداشتی باشند.

 

منبع: http://www.shabestan.ir/detail/News/773147

 

یکشنبه بازار زوارده بابل:

اين بازار در قسمت جنوبي شهر بابل و روزهاي يكشنبه‌ي هر هفته در كيلومتر18 جاده‌ي شهيد صالحي (راه ارتباطي بابل به بندپي شرقي) تشكيل مي‌شود. يكشنبه بازارِ زوارده در حدود 60 سال پيش شكل گرفت و باني آن، يكي از بزرگان طايفه‌ي فيروزجايي به ‌نام “حاجي فيروز” بوده است . مساحت تقريبي اشغال شده توسط اين بازار در حدود 000/ 5 متر مربع مي‌باشد. حدوداً 60 درصد فروشندگان كالاها در اين بازار از روستاييان اطراف و 40% باقيمانده دست‌فروشاني هستند كه در روزهاي مختلف هفته، در هر يك از بازارهاي هفتگي منطقه كالاهاي خود را عرضه مي‌كنند و اكثر آنها ريشه‌ي شهري دارند. اين بازار از نظر جمعيت شركت‌كنندگان، نوع كالا و تنّوع آن و موارد ديگر نسبت به بازار اميركلا كوچكتر مي‌باشد. نوع كالاهاي عرضه شده عبارتند از سبزيها، حبوبات، انواع ميوه‌هاي جنگلي، مرغ، ماهي، مرغابي، اردك، شيريني خانگي، پرندگان وحشي، لبنيات محلي، پوشاك فصل، صنايع دستيِ مورد نياز كشاورزان و دامداران مانند داس ،تبر، بيل ، چاقو ، كلاه ، زنبيل و موارد ديگر. از آنجايي كه اين بازار در نزديكي منطقه‌ي جنگلي و كوهپايه‌اي تشكيل مي‌گردد ، اكثر شركت كنندگان آن روستاييان مي‌باشند.

این مکان از نظر زمانی 38 دقیقه و از نظر مسافت 23 کیلومتر با دامون باغ فاصله دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

logo-samandehi